هنر معماری و ساختمانسازی،قدمتی همپای تاریخ حیات بشر دارد.از دیرباز،انسان با الهـام از فرمهای طبیعی،مبادرت به ساخت بنا میکردهو در ساخت بنا از مصالح اولیه،بهره مـیبرده است.در مسیر پیشرفت روزافـزون،روزبـهروز بر قابلیتهای مصالح،افزوده شده و انسان،همواره شاهدمعرفی مصالح جدیدی به عرصه ساختوساز و معماری بوده است.
اما از راه یافتن فناوری نو ظهور نانو به گستره هنر معماری و مهندسی ساختمان مدت زیادی نمیگذرد.نخستین مـطالعات در زمینه کاربردهای نانو فناوری،در این زمینه به دهه 1990 میلادی بازمیگردد.
تولید بسیاری از مصالح نوین،توانمند و پربازدهی که بر کیفیت ساختمانها و زیرساختهای ساخت دست بشر تاثیرات مثبت برجایگذاشته و میگذارد،به کمک نانوفناوری و مصالح نانو بنیان مـیسر شـدهاست.فناوری نانو به دلیل توانائی دگرگون کردن ویژگیهای بنیادین مواد و حل مشکلات ساختاری،زمینه ساز ایجاد مصالحی جدید با ویژگیهای نوین شده که افزون بر کارائی و بازدهی بیشتر عملکردی،از دوام بیشتری نیز برخوردارند.عـایقهای بـهتر،بتن توانمندتر،شیشههای خود تمیزشونده و آسان تمیزشونده،نانوپوششها،رنگها و چسبهای نانوبنیان و دیگرمصالح از این نوع،از امتیازات کاربردی بیشتری برخوردارند