به طور کلی تجهیزات حفاظتی کنار جاده به منظور حفاظت وسایل نقلیه از برخورد با خاکریزها یا موانع کنار جاده و یا جلوگیری از سقوط به پرتگاهها مورد استفاده قرار می گیرند.این تجهیزات باید در جایی نصب شوند که خطر انحراف وجود دارد تا هم وسیله نقلیه منحرف شده را مجددا به مسیر خود بازگرداند و هم سرنشینان و عابرین عبوری در کنار مسیر , از ایمنی لازم برخوردار شوند.
حفاظهای ایمنی باید با توجه به کلیه ضوابط ایمنی و با دقتبه نکاتی مانند حفظ جان سرنشینان به هنگام برخورد و انحراف , و با توجه به نیروی وارده بر سرنشینان و عابرین کنار مسیر طراحی و نصب شوند.
بنابراین باید این حقیقت را مد نظر داشت که با توجه به منافع نصب حفاظهای ایمنی که عمده ترین آن ها جلوگیری از خسارت های جانی و مالی سنگین است .انتخاب محلهای نصب و چگونگی نصب حفاظها و همچنین تعمیراتشان در فواصل زمانی مشخص , بایستی با دقت و روش های صحیح و مناسب صورت گیرد.تا در هر لحظه از زمان قابلیت انجام نقش خود را در جلوگیری از صدمات جبران ناپذیر به وسایل نقلیه , سرنشینان و عابرین پیاده داشته باشند.



نرده های حفاظی
نرده های حفاظی عبارتند از نرده هایی که به منظور کاهش خسارت وارده بر وسایل نقلیه خارج از تسلط راننده در طول هر سمت راه و یا فضای میانی که مورد نیاز باشد نصب می شوند.
صرفنظر از محل نصب نرده های حفاظتی, این نرده ها بر حسب مقاومت نسبی به سه دسته تقسیم می شوند.
1-نرده های حفاظتی صلب:از بتن مسلح ساخته می شوند.
2- نرده های حفاظتی نیمه صلب: این نرده ها از سپرهای فلزی دو موج و یا سه موج گالوانیزه به ضخامت 2.5 الی 3 میلیمتر که بر روی پایه های فلزی مقاوم (همراه با دستک)نصب می شوند تشکیل می شود.
3- نرده های حفاظتی ارتجاعی (انعطاف پذیر): این نرده ها از سپر دو موج که بر روی پایه های فلزی کم مقاومت و بدون دستک نصب می شود تشکیل شده است.
دستک:برای تقویت پایه ها معمولا از قطعاتی که از نوع پایه ها بوده و طولشان برابر عرض سپر است استفاده می شود.این قطعات که اصطلاحا دستک یا لقمه نامیده می شوند در محل اتصال مانند واسطه عمل می کنند. بدین معنی که سپر با پیچ و مهره به دستک وصل شده و دستک نیزبا پیچ و مهره به پایه ها متصل می شود.


ضوابط انتخاب انواع نرده های حفاظتی
نرده های حفاظتی بر اساس معیارهایی از قبیل قابلیت عملکرد , اوضاع محل , مطابقت , هزینه نگهداری و تجربه منطقه ای انتخاب می شود.
ضوابط نصب نرده های حفاظتی
نرده های حفاظتی به عنوان یک راه حل در کاهش خسارات محسوب می شوند.و در هنگام به کارگیری تجهیزات حفاظتی , عموامل تاثیر گذار در استفاده از آن ها باید بررسی شوند.و چنانچه حذف این عوامل امکانپذیر نبود در آنصورت باید از نرده های حفاظتی استفاده نمود.
نصب نرده های حفاظتی براساس تجزیه و تحلیل شیمیایی کناره راه , موانع ثابت موجود در حاشیه مسیر , مقایسه خسارت ناشی از نبود تجهیزات حفاظتی با هزینه های تهیه و نصب آن ها صورت گیرد.

طراحی نرده های حفاظتی:
عوامل اصلی در تهیه نقشه طراحی نرده های حفاظتی عبارتند از :
-    فاصله جانبی نرده حفاظتی از لبه بیرون آسفالت سواره رو
-    وضعیت زمین
-    میزان انحراف (انکسار)
-    طول نرده حفاظتی مورد نیاز


فاصله جانبی نرده حفاظتی از لبه بیرون آسفالت سواره رو
فاصله جانبی نرده حفاظتی از لبه آسفالت سواره رو , بر حسب سرعت طرح تعیین می شود.باید سعی نمود که حداقل فاصله رعایت شود.زیرا برای فاصله کمتر از این حد رانندگان ترجیح می دهند که از نرده ها فاصله بگیرند و یا خط خود را عوض کنند.در صورتیکه طول نرده حفاظتی زیاد باشد رانندگان به حضور آن عادت می کنند و از آن فاصله نمی گیرند.
وجود یک فاصله یکواخت عاری از مانع در کنار راه موجب آرامش خاطر و ایجاد احساس ایمنی در راننده ها می شود که به فاصله آرامش معروف است و مکان هندسی این نقاط خط آرامش نامیده می شود.
•    برای جسمی که کنار راه واقع شده است .در این گونه موارد نرده حفاظتی در دورترین فاصله از لبه آسفالت سواره رو و در فاصله 75 تا 150 سانتی متری از مانع نصب می شود.
•    در صورت استفاده از نرده حفاظتی برای ممانعت از پرت شدن وسیله نقلیه به پرتگاه , رعایت حداقل 60 سانتی متر از لبه پرتگاه برای نصب نرده الزامی است.
وضعیت زمین:
پستی و بلندی و شیب زمین واقع در نزدیکی حفاظ در کارایی آن تاثیر زیادی دارد. گاهی شیب زیاد زمین و وجود جدول , باعث می شود که در تصادفات , وسیله نقلیه از بالای نرده پرت و یا از زیر آن رد شد.
همراه بودن جدول و نرده حفاظتی در راههایی که سرعت وسیله نقلیه زیاد است مشکل ساز می باشد.با استفاده از تجارب بین المللی در مورد نصب جدول در جلوی نرده حفاظتی رهنمودهای زیر داده می شود.
الف-  2< d <25  سانتیمتر , نصب نرده کمکی ضروری است.
ب- 25 < d < 1.25   سانتیمتر , در این حالت نرده محافظ عمل نمی کند و از ایجاد چنین حالتی باید جلوگیری کرد.
ج- 1.25 < d سانتیمتر , نصب نرده کمکی ضروری نیست.
به عنوان یک قاعده کلی , جوبها و سازه های فاضلاب ها و خاکریزهای با شیب بیشتر از 1.10 و جدول ها و آبروهایی که بلندی دیواره آن ها بیشتر از 5 سانتی متر است نباید در جلوی نرده حفاظتی قرار بگیرند . تجارب بین المللی نشان می دهد که کارایی نرده های حفاظتی طولی در شیبهای تندتر از 10 درصد رضایت بخش نیست و اکیدا توصیه می شود که از نصب حفاظ در شیب های تندتر از 10 درصد خودداری شود.

میزان انحراف (انکسار) :
اگر حفاظ طولی به موازات لبه سواره رو نباشد می گویند نسبت به راه انحراف دارد و هر چه زاویه انحراف تندتر باشد زاویه برخورد احتمالی وسایل نقلیه بیشتر خواهد بود.افزایش انحراف باعث افزایش طول نرده حفاظتی می شود.زیادی طول علاوه بر زیاد کردن هزینه , احتمال برخورد وسایل نقلیه به نرده را بیشتر می کند.

طول نرده حفاظتی مورد نیاز :
طول نرده حفاظتی مورد نیاز از فرمول
x  برابرست با  La + (b/a)(L1)-(L2): (B/A)+(La/R)

به دست می آید همچنین فاصله ابتدایی نرده از لبه آسفالت سواره رو Y از فرمول زیر محاسبه می شود.
Y : La- La/LR X
  LR  : طول مورد نیاز جهت توقف خودرویی که از سطح سواره رو خارج شده است.
 La :  فاصله دورترین وجه مانع در ناحیه خطرناک از وسط سواره رو
L1 : فاصله وجه روبرویی مانع از شروع نقطه انکسار
L2: فاصله نرده حفاظتی موازی با مسیر از وسط آسفالت سواره رو
b/a : مقدار انکسار نرده حفاظتی
طول LR  با میزان سرعت و حجم نرده نسبت مستقیم دارد هرچه سرعت بالاتر و حجم تردد بیشتر شود مقدار طول LR لازم برای متوقف ساختن خودروی خارج شده از سطح سواره رو بیشتر خواهد بود.